cluster: learnmaxxing
ภาษาไทย:
นึกย้อนไปเล่นๆ
เราเองเป็นคนค่อนข้างขี้เลือกเรียนอยู่เหมือนกัน
ไม่ชอบ lecture ตามปรกติเท่าไรเลย แม้หลายๆ ครั้งจะเป็นวิชาที่ชอบเนื้อหา อาจารย์สอนดี แต่ก็มักจะทำเราหาวตลอด
แต่ก็มีรูปแบบการเรียนในแบบที่เราชอบอยู่
กลางห้องอาจมีกระดาน
ในห้องมีเก้าอี้ประปราย จะนั่งหรือไม่นั่งก็ได้ ยืนก็ได้ ให้คนมาอยู่ในนั้นเป็นกลุ่มเล็กๆ
มี mentor ที่รู้เรื่องราวที่ต้องการคุย
ทำหน้าที่เป็นกึ่ง ๆ MC
อาจารย์อาจสอน wrap up คร่าว ๆ ก่อน
แล้วให้นักเรียนมายืนสอน ยืนคุยกันเอง ขีดเขียนอะไรให้เต็มที่ แล้วอาจารย์ช่วยไกด์ ช่วย correct ถ้าถาม แต่ส่วนใหญ่จะเป็นการ guide ให้เราค้นพบคำตอบขึ้นมาเองจากความเข้าใจมากกว่า
อันนี้คือระบบ ห้องใหญ่ ห้องเล็ก ที่ KMUTT RC นำมาทดลองใช้ ที่ inspired จากระบบ mentor ของ oxbridge อีกที (แต่เนื่องจากจำนวนอ.ไม่พอสอนตัวๆ เลยใช้เป็นระบบห้องเล็ก)
ก่อนเข้าห้องเล็ก จะมีสอนห้องใหญ่ก่อน ในเคสเรา เราก็จะพอเรียนๆ เล่นๆ ให้พอมี schema บทเรียนกลวงๆ ในหัว แล้วค่อยไปปล่อยผีในห้องเล็กแทน
Sec A ที่เราอยู่ค่อนข้าง active
คนในห้องเลยถาม ยกเคสแปลกๆ คิดเคสแปลกๆ บ่อยมาก แล้วถกกันมันส์ อาจารย์ก็ช่วยชี้แนะจุดน่าสนใจ ช่วย coaching ให้เราค้นพบคำตอบได้ด้วยตัวพวกเราเอง
(ซึ่งตลกดีที่พอไปถามเพื่อนเรื่องนี้ เพื่อนมักจะบอกว่าเราปล่อยผีเยอะสุด 555 แต่จากความจำเรา พอเรายกบ้าง เพื่อนก็เริ่มอยากคิดอะไรแปลกๆ ตาม สุดท้ายเลยโคตรนัว)
เราน่าจะชอบด้วย elements ประมาณ 3 ประการ
เราติดใจวิธีเรียนนี้ และรู้สึกว่า performance ตัวเองดีในระบบการเรียนรู้แบบนี้
แต่พอหลุดระบบนี้ไป เราก็พอรักษามาตรฐานเกรดไม่ให้เละได้ แต่ก็ FIFO เรียนได้ไม่นานก็ลืม
ไม่นานมานี้ เราลง sit-in คลาส computational neuroscience ที่จุฬา
อ.ลองปรับการสอนแบบใหม่ เป็นให้นักเรียนสอนกันเอง โดยจะมีเป็นตารางให้ชี้ๆ กรอกๆ ว่าอยากเป็นคนสอนบทไหน
ส่วนตัวแม้จะหาวบ่อยเพราะเวลานอนพัง กับเรื่องบางเรื่องมีพื้นน้อย(จากการโดดบ่อย)หรือมากเกิน(จากเคยเรียนอยู่แล้ว) แต่ผมว่ามันเวิร์คคล้ายๆ กัน
สิ่งที่สังเกต
created on: Fri Dec 12 2025